De afgelopen drie dagen heb ik doorgebracht in Hue, de keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Van 1802 tot 1945 was dit de hoofdstad van de Nguyen-dynastie. De omgeving staat bekend om de vele tempels en pagode, en in het midden van de stad langs de parfumrivier vind je de citadel: de oude keizerlijke stad en de verboden purperen stad waar de keizer Samen met zijn familie leefde. Helaas is veel verwoest tijdens de Vietnamoorlog en door natuurrampen, maar inmiddels zijn de Vietnamezen druk bezig geweest met de nodige restauraties en kun je alsnog je ogen uitkijken en je wanen in de tijd van de keizer. Overigens, parfumrivier klinkt natuurlijk mooi, maar ik zou er niet in willen zwemmen.  Verwacht er dus niet teveel van..

Na een lange nacht in de trein werd ik fantastisch ontvangen door Michael, de eigenaar van het kleine Four Seasons Hotel en zijn team. Meteen een welkomstdrankje, uitgebreid ontbijt en uitleg aan de hand van de stadsplattegrond wat ik allemaal kon bekijken in deze stad. Meteen het plan gemaakt om de volgende ochtend per motor langs enkele pagodes en tempels te rijden en zondag de citadel bezoeken.

Ik werd ’s ochtends opgewacht door Qua, de ‘easyrider’. Na zes jaar bij de easyriders te hebben gereden, een organisatie die je door heel Vietnam per motor kan vervoeren, is hij twee jaar geleden voor zichzelf begonnen. Tijdens de tocht hebben we veel gesproken, zijn engels was prima. Na de oorlog werkten zijn ouders hard zodat hij en zijn zussen naar school konden gaan. Hij leerde Engels en kon via familie aan een baan komen. Nu werkt hij weer hard zodat zijn kinderen naar school kunnen, en wat hem betreft naar de universiteit zodat zij een nog betere toekomst hebben. Hij vertelde dat je zelf verantwoordelijk bent voor wat je bereikt in het leven en je daar volledig voor moet gaan. Dat het soms afzien was voor hem en zijn ouders maar dat hij inmiddels zoveel heeft verdiend dat hij goed voor zijn vrouw, kinderen en moeder kan zorgen. Er verandert veel in Vietnam maar de splitsing tussen arm en rijk wordt enorm groot. Volgens Qua omdat er ineens veel geld verdiend kan worden, mensen dan vooral aan zichzelf en de korte termijn denken en daardoor het verdiende geld bij een beperkte groep terecht komt. Dat is goed te zien in de grote steden. Daarnaast willen sommige mensen niet mee in de verandering, blijven ze volhouden te willen leven zoals ze dat vroeger deden zoals jagen en land bewerken en maken ze geen gebruik van bijvoorbeeld het gratis onderwijs. Op die manier worden de verschillen ook groter. Hij is in elk geval goed op weg, is enthousiast verteller, blij met de kansen die hij krijgt en creëert en gelooft in karma: de goede dingen die je doet zullen je helpen, ook in volgende levens.

ik heb genoten van de motorrit. Ben over kleine wegen dwars door het landschap bij verschillende tempels, tombes en pagodes geweest. Prachtige manier om de omgeving te verkennen. Onderweg veel Nederlanders gezien op de fiets die de weg niet konden vinden of snel terug wilden vanwege de hitte, ruim 37 graden. De motor is dus echt een aanrader. Maandag zal ik dan ook op die manier van Hue naar Hoi An reizen. Een dagtocht over een bergpas en langs stranden.

Vanochtend de citadel bezocht. Goede timing want door flinke bewolking was het koeler. De citadel ligt aan de overkant van de parfumrivier. Je vindt er paleizen, paviljoenen, tempels, tuinen, stadspoortennen waant je even 200 jaar terug in de tijd. De citadel werd door 80.000 dwangarbeiders gebouwd. Binnen de 4 vierkante km citadel ligt ook de verboden purperen stad, naar het model van de verboden stad in Peking / Beijing. Bijzonder mooie tuinen en gebouwen waar de keizer vroeger woonde. Leuk ook om te zien hoe het er aan toe ging in die tijd op oude foto’s die overal hangen.

Hue is niet de meest gezellige stad. Stukken rustiger dan Hanoi, dat wel. En zeker de moeite waard enkele dagen te bezoeken vanwege de vele monumenten die ook op de Werelderfgoedlijst van Unesco staan.