Hanoi: andere wereld

Een tijd geleden las ik op de website van Jeroen Fritz een tekst met als titel ‘Rare jongens die Vietnamezen’.  Hij somt een aantal opmerkelijke feiten op over dit volk. En na een aantal dagen Hanoi begrijp ik inmiddels wat deze eigenaardigheden in de praktijk betekenen.

Na het inchecken in mijn hotel dacht ik meteen de stad te gaan verkennen. Lekker lopen richting het Hoan Kiem meer en indrukken opdoen. Het was eind van de middag, ongeveer 34 graden dus perfect wandelweer.. Er is geen betere manier om een cultuurshock te krijgen. Na 100 meter kwam ik op een kruispunt aan waar de verkeerssituatie in Hanoi duidelijk werd verbeeld: tientallen zo niet honderden scooters, fietsen, auto’s en bussen die dwars door elkaar rijden, al toeterend om aan te geven dat ze er zijn. De eerste minuten keek ik verbaasd naar het verkeersschouwspel dat voor mij werd opgevoerd. En al snel bleek dat er maar één manier is om over te steken: gewoon lopen en er vanuit gaan dat ze om je heen rijden.

Na een enorme hoosbui stonden de straten onder water. Ook dit weerhoudt de Vietnamees er niet van dwars door elkaar te rijden, fietsen en wandelen..

Drukte op de weg, ook met regen
Drukte op de weg, ook met regen

Als je wilt gaan shoppen in Hanoi kun je je lol op. Er zijn duizenden winkels in het oude centrum en in het weekend kun je op de straatmarkt aan de Po Hang Ngang van alles kopen. Er is wel één moeilijkheid. Winkels hebben zich als een soort gildes bij elkaar gevoegd waardoor je straten krijgt met eigen specialisaties. Zo is er een straat met alleen maar tassen, een straat met alle soorten touwen, een schoenen- en slipperstraat en een ‘gekopieerde-lonely-planets’-straat. Als je eenmaal de juiste straat hebt gevonden is de keuze reuze, maar daarmee is het probleem meteen duidelijk geworden: waar moet je zijn voor welk product? Misschien kan de plaatselijke VVV hier een app voor maken. Ik ben in elk geval nog op zoek naar een klamboe, dus mocht iemand nog een adres in Hanoi weten..

Na enkele uren over straat te hebben rondgelopen wilde ik wat eten. In Bangkok stikte het van de restaurantjes en daar ging ik ook hier naar op zoek.  Liefst met plaatselijke gerechten. Dat was moeilijk. Ik zag wel veel mensen buiten zitten maar niet echt zoals je dat verwacht. Wat blijkt: vanaf een uur of vijf worden er op diverse hoeken van de straat hele kleine plastic krukjes neergezet. Uit speciale vaten wordt dan lokaal bier getapt: Bia Hoi. Dit bier heeft geen lange houdbaarheidsdatum en vind je niet in de winkels, maar is bedoeld om direct op te drinken. In combinatie met hapjes, elke straattent heeft zijn eigen specialiteit. Voor zo’n 30.000 dong had ik drie draught biertjes en hapjes op, dat is omgerekend iets meer dan een euro.

Bia Hoi drinken op straat
Bia Hoi drinken op straat

Ik moet wel zeggen dat drie dagen straat-eten en Bia Hoi genoeg is. Gisteren kwam ik terug van twee dagen Ha Long Bay (later meer) en in de straat van mijn hotel was een fusion restaurant waar ik een heerlijke steak met french fries gegeten heb. De zaak zat vol met Nederlanders en Belgen waaruit maar weer blijkt dat we van anderen verwachten zich aan ons aan te passen, maar we hier zelf misschien toch wel veel moeite mee hebben..

De laatste eigenaardigheid dan. De Vietnamezen zijn dol op karaoke. Nu heb ik op een vrijgezellenfeest een historisch leuke avond gehad in de karaokebar Casablanca in Amsterdam, maar hier is het een dagelijkse aangelegenheid. Zelfs op de boot in Ha Long Bay stond er een karaokemachine. Met als gevolg dat de Nederlanders, Duitsers, Britten en Amerikanen op het dak aan de cocktails zaten en de twee Vietnamezen met de bemanning luid aan het zingen waren. Verschil moet er zijn..

Nog een paar bijzondere plaatjes:

De badmintonstraat met getekende velden op de stoep.
De badmintonstraat met getekende velden op de stoep.
Hoog in de bomen op zoek naar vruchten
Hoog in de bomen op zoek naar vruchten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *