Schaf Sinterklaas en Kerst op de basisschool af!

Daar pleit Erik Roosken nog net niet voor in zijn artikel in de Volkskrant, maar hij haalt het wel aan als argument voor de toenemende werkdruk. Althans, hij geeft aan dat deze feestdagen net als kinderboekenweek, sportdag, juffendag, nationaal schoolontbijt en projectweek niet tot de taak van leerkracht behoren. We zijn er immers ‘om bij de kinderen een gedegen basis te leggen voor de rest van hun leven’. En hij betwijfelt ook of kinderen van deze activiteiten gelukkig worden.

Afijn, we kunnen hier uitgebreid onderzoek naar doen maar we weten allemaal dat de meeste kinderen gek zijn op deze bijzondere dagen en dat dit ‘erbij hoort’. Erik Roosken gebruikt het om een knuppel in het hoenderhok te gooien. Hij wil een tegengeluid laten horen. Omdat er zoveel discussie is over de vermeende werkdruk in het basisonderwijs. De laatste weken, en met name na de uitzending van De Monitor, wordt er namelijk veel geschreven en gesproken over werkdruk. Maar bestaat deze werkdruk wel?

Erik Roosken denkt dat het allemaal wel meevalt. Inspectienormen hoef je je niet aan te houden, doelen hoef je niet altijd te halen (mits het maar te verantwoorden is), de hoeveelheid administratie heb je zelf in de hand en nakijken is vaak niet nodig. Dat laatste argument kan ik beamen. Nakijken heeft alleen zin als er wat mee gedaan wordt. Dus elke dag alles nakijken en dan op een stapel leggen is zonde van de tijd. Maar laten we eens kijken naar de eerste drie argumenten.

Ik ben het met Erik Roosken eens dat het basisonderwijs te vaak het ‘braafste kind van de klas’wil zijn. Steeds meer moet worden vastgelegd, steeds vaker wordt verwacht dat leerkrachten op een ‘cyclische, verantwoorde wijze’ structureel en doelmatig het lesaanbod aanpassen aan de ontwikkelingsbehoeften van het kind. Leerkrachten worden verantwoordelijk gehouden voor de uitvoering hiervan. De druk om dit te doen komt niet alleen vanuit de inspectie, maar ook vanuit besturen en directies. Je kunt dus wel zeggen dat het hier om ‘fantoomwerkdruk gaat zoals Sander Dekker aangeeft’, zo wordt dit niet ervaren door veel uitvoerders: de leerkrachten. En dus hebben zij wel degelijk recht van spreken als het gaat om het ervaren van werkdruk.

Wat vaak vergeten wordt, is dat de meeste leerkrachten kiezen voor hun vak omdat ze gemotiveerd, betrokken en gepassioneerd zijn. Ze willen hun werk goed uitvoeren. Ouders verwachten, terecht, goed onderwijs voor hun kind maar vergeten wel eens dat er 30 kinderen in een klas zitten. Directies verwachten, terecht, goed onderwijs door hun team maar vergeten wel eens dat er 30 verschillende leerkrachten op hun school werken die allemaal 30 verschillende kinderen met 60 verschillende ouders in hun klas hebben. En de leerkrachten? Die proberen zich in dit geweld van verwachtingen te richten op hun belangrijkste doelgroep: het kind.

Over de vakanties en vrije dagen gaan we het maar niet uitgebreid hebben. Want dan wil ik graag de hoeveelheid overuren, onbetaald, hierin meenemen. En de avonden waarop gewerkt wordt. En de dagen in de vakanties die je verplicht terug moet komen (want men denkt nog steeds dat de zomervakantie  ook voor leerkrachten zes weken duurt). En de afgeschafte compensatie (adv) dagen. En zo fijn is het niet, altijd in het hoogseizoen op vakantie moeten gaan 😉

Er kan veel geklaagd worden in het onderwijs. Kritisch kijken naar jezelf is gezond en belangrijk. Wat kun je zelf doen om de werkdruk te verminderen? Een tegengeluid is goed. Maar dan wel op basis van feiten. Niet op een manier die doet denken aan het populisme zoals dat in de politiek steeds vaker gehanteerd wordt om kiezers te trekken. Heeft Erik Roosken genoeg onderzoek gedaan op verschillende soorten scholen in diverse regio’s om zo’n duidelijke mening te geven? Of praat hij alleen vanuit eigen ervaring? Kun je dan zo duidelijk stellen dat het allemaal wel meevalt met de werkdruk?

En er valt genoeg te verbeteren in het onderwijs. Daar wordt hard aan gewerkt. En dat harde werken zou beter beloond moeten worden. Want daar zijn Erik Roosken en ik het over eens. Passende waardering voor een belangrijke pijler in onze maatschappij.

6 gedachten over “Schaf Sinterklaas en Kerst op de basisschool af!”

  1. Roosken!! Mijn grote frustratie in het leven. Ik ontken niet dat er werkdruk is toch? De titel is trouwens bedacht door de volkskrant en dekt volgens mij niet de lading van mijn stuk.

    1. Excuus, aangepast. Je ontkent niet dat er werkdruk is, je legt het naar mijn idee alleen teveel bij de leerkrachten neer. Een tegengeluid zorgt voor scherpte dus daar is niks mis mee. Enige nuance probeer ik dan weer aan te brengen.

      1. Het wordt nooit bij leerkrachten neergelegd en dat wilde ik aan de orde stellen. Ongenuanceerd? Zeker, maar een genuanceerd stuk was nooit opgepikt in de media. En zoals je in mijn reactie kunt lezen, ga ik zelf ook nog nuance aanbrengen binnenkort.

        1. Zeker, snap ik en je gaf al aan dat je reacties verwachtte. Niks mis met een gezonde discussie over een mooi vak. Ik zal het blijven volgen.

  2. Ik denk dat jullie de begrippen taak- en werkdruk verwarren . Taakdruk is opgelegde belasting (je normjaartaak), werkdruk is wat je daar zelf van maakt.
    Ik zou die Sinterklaas- en Kerstdiscussie toch maar eens voeren, want hierin klinkt ook weer door ‘de kinderen vinden het leuk, DUS het moet gebeuren’. Dat hoor ik net even te vaak van mijn coachees: ‘het moet allemaal wel gebeuren’. Die DUS, daar val ik dan over. Want wie zegt dan dat JIJ dat als leerkracht moet doen? Kun je de uitvoering niet uitbesteden aan een oudercommissie?
    Het is goed om onderscheid te maken in wat bij je werk hoort (lesgeven!) en wat je vindt dat er ook bij hoort. Noem dat laatste dan hobby en besteed er alle tijd aan die je goeddunkt.
    Begrijp me goed: behalve coach met o.a. burn-out cliënten uit het onderwijs ben ik ook bestuurslid van een basisschool. Dus ik weet hoe ambitie zich laat vertalen, als je niet oplet…

  3. Ik wilde zulke leuke dingen doen in het onderwijs, kennis overdragen en kijken tot hoever je een leerling kunt motiveren en aansturen. Helaas werd ik volkomen gestoord van alle regeltjes en formuliertjes die een of andere regelneef op zijn duurbetaalde bureau wilde hebben. Uiteindelijk ben ik er maar mee gestopt want ik moest doen wat de pennenlikker had bedacht en niet datgene wat de leerling de beste kansen in de maatschappij zou geven. Op verjaardagen moet je de familie uitleggen dat de vakantie er voor de kinderen is en niet voor jou. Het afschaffen van feestdagen en vakanties is een te zware belasting voor de leerlingen en daar moet de leerkracht dan voor opdraaien? Hoeveel vrij opneembare snipperdagen heeft een leerkracht? Is een snipperdagger als een werkloze profiteur? Voor wie er niet over nadenkt zijn zulke fratsen begrijpelijk maar als je 75% van je werk moet besteden aan het tevredenstellen van een bureaucraat dan verlies je het plezier in je werk. Vooral als het uiteindelijk toch in de prullenbak verdwijnt. Feestjes bevorderen de sociale omgang en dat is de peiler van een vreedzame samenleving. Daat moetjeaandacht aan besteden dus gun die kinderen af en toe een pleziertje. Sinterklaas en nieuwjaarsborrel, ze zijn allebei onmisbaar!

Laat een antwoord achter aan Erik Roosken Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *