PO in Actie doorslaand succes?

Ik wil meer enthousiaste, bevlogen leraren zien en horen. Leraren die bewust gekozen hebben voor het vak dat ze dagelijks met overtuiging uitoefenen. Leraren die het verschil maken voor kinderen. Die weten waar ze mee bezig zijn en waarom. Die elke dag weer blijven leren, noodzakelijk wanneer je met nieuwe generaties werkt.

Ze zijn er, gelukkig in groten getale. Alleen verliezen ze hun zichtbaarheid.

Terecht is het onderwijs de laatste jaren in het nieuws geweest. Terecht wordt er gehamerd op verlaging van de werkdruk, verhoging van de salarissen en het belang van de toekomst van ons onderwijs. Onderwijs ís onze gedeelde toekomst.

Toch lijkt het erop dat we doorslaan in onderwijsland. Alles moet gecompenseerd worden. Werkdagen van 8.00 uur tot 15.30 uur komen terug in gezamenlijke werkverdelingsplannen. Enthousiasme wordt veroordeeld: ‘Doe normaal, het is gewoon werk’. We praten elkaar de negatieve spiraal in en raken steeds dieper verstrikt.

Ondertussen worden de meest vreemde initiatieven genomen om meer leerkrachten te werven. Zelfs de toetsen op de pabo’s moeten eenvoudiger worden. Kwantiteit staat hoog in het vaandel, kwaliteit wordt geslachtofferd.

Nee, het is geen ‘gewoon’ werk. Het is een fantastisch vak. Een vak dat meer verdient. Meer waardering, in de samenleving en in salaris. Daar moeten we voor blijven strijden. Daar valt nog veel aan te verbeteren.

Maar ook meer waardering vanuit het onderwijs zelf. Want wie wil er nou werken in een omgeving waarin de eisen laag zijn, de klaagcultuur centraal staat en gemakzucht om de hoek komt kijken? Ga staan voor je vak en inspireer elkaar!

Een nieuw schooljaar staat voor de deur. Een jaar waarin ik hoop dat PO in Actie geen doorslaand succes wordt. Het onderwijs zélf moet weer een succes worden. Voor kinderen, leerkrachten én onze gedeelde toekomst.

een open bericht naar alle onderwijsrecruiters

Lieve recruiters, Flexers, Maandagmedewerkers en alle andere overbodige ‘onderwijsbureau-medewerkers’ die mij minimaal 50 keer per week berichten met teksten als

‘Graag voeg ik je toe aan ons netwerk. Wellicht kan ik je nu of in de toekomst helpen aan een leuke baan!’

‘Ik zou via deze weg graag met je willen verbinden en mijn netwerk aan je beschikbaar willen stellen.’

Ik ga met plezier weer vier dagen groep 8 lesgeven op een hele fijne school waar ik nu 18 jaar werk. En waar ik mij elk jaar weer verder kon en kan ontwikkelen.

Ik ga niet voor het geld en minder werkuren naar het VO.

Ik ga niet voor een auto of voorrang op de woningmarkt naar Amsterdam.

Ik heb een leuke baan en zoek nu niks anders. Ik kies mijn werk uit omdat ik dat met plezier wil doen, vanuit een idealisme en met een onderwijshart. En omdat ik denk dat ik er goed in ben.

Mocht hier iets in veranderen dan laat ik het jullie weten. Tot dan, bespaar je de moeite.

En ondertussen blijf ik hopen dat de politiek inziet dat er echt iets moet veranderen om te zorgen dat er genoeg basisschoolleerkrachten overblijven. In plaats van het maken van een overstap naar het VO, naar een recruitmentbureau  in plaats van  doen waar ze voor opgeleid zijn en ooit voor gekozen hebben of thuis zitten vanwege een burn-out.

Fijn weekend!